چگونگی پرورش گیاه شبد (شوید)

     گیاهی یکساله است، شبد (Anethum graveolens) می تواند تا ارتفاع ۱۲۰ سانتیمتر (۴ فوت یا ۱.۲ متر)  و گستردگی حدود ۳۰ سانتیمتر (۱ فوت یا ۰.۳ متر) توسعه پیدا کند. واژه انگلیسی آن dill از کلمه "dilla" مربوط به منطقه اسکاندیناوی به معنی "فروکش یا آرام کردن" می آید زیرا آب شبد برای تسکین مشکلات مربوط به باد و گاز درونی بدن در نوزادان و بزرگسالان به کار می رفته است. اگر شبد را برای مصرف ترشی کشت می کنید، تا اواسط تابستان هرچند هفته یکبار کشت کنید تا از داشتن مقدار ثابت این گیاه برای مقصود خود مطمئن باشید!

     برای اینکه شبد را به صورت دائمی داشته باشید، اجازه دهید برخی از بذور در هر سال به طور طبیعی بر اثر ریزش بر خاک کشت مجدد شوند، در این حالت شما میزان کافی از شبد برای آغاز فصل در اختیار خواهید داشت.

      دامنه PH مناسب

     شبد در دامنه گسترده ای از PH های مرتبط میان ۵.۵ (اسیدی قوی) و ۷.۵ (کمی قلیایی) با دامنه    ترجیحی میان ۵.۵ و ۶.۵ رشد می نماید.

     ازدیاد

     به وسیله بذر. کشت مستقیم در پاییز یا در بهار پس از آخرین یخبندان زمستانه.

     دوره جوانه زنی بذر

    بذور شبد در خاک حدود ۷ تا ۱۰ روز جوانه می زند، اما می توان جوانه زنی را در محیط های کشت اختصاصی همچون بسترهای کشت ویژه به ۶ یا ۷ روز نیز کاهش داد.

     تعداد بذور در هر گرم

     تقریباً بین ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ بذر شبد در هر گرم وجود دارد.

     خاک مناسب

     شبد خاک های به خوبی زهکشی شده، تاحدی غنی و با تراکم کم (متخلخل) را ترجیح می دهد.

      مدت زمان از کشت بذر تا تبدیل شدن به گیاه قابل فروش

      از مرحله بذر تا گیاهانی با قابلیت فروش به مدت ۶ هفته طول می کشد.

      نیازهای نوری

      گیاه شبد که در محیط بیرونی رشد می کند، نور کامل خورشید را ترجیح می دهد. شبد در محیط داخلی تحت خروجی بالای نور لامپ های فلورسنت T5 و شدت زیاد لامپ های هالوژن و سدیم رشد می نماید.

      نیاز آبی

      به طور منظم آبیاری نموده و مطمئن شبد که بیش از اندازه آبیاری انجام نشود. میان فواصل آبیاری اجازه  دهید تا خاک کاملاً خشک شده، سپس کل سطح را در آب غوطه ور نمایید.

      کشت مخلوط

      شبد در شرایط کشت مخلوط با گیاهانی چون کلم، ذرت، کاهو، پیازها و خیارها مطلوب است، زیرا منجر به راندن یا جذب شته ها، کنه های عنکبوتی، سن های پابرگی و کرم حلقه ای کلم می گردد.

     این گیاه پروانه های ببری سوالوتیل و لاروهای تیره لپیدوپترا، مگس های گل، زنبورها، لیسه گوجه فرنگی، زنبورهای عسل و زنبورهای Ichneumonid را به خود جذب می کند.

     از کشت شبد در نزدیکی گوجه فرنگی یا هویج بپرهیزید. شبد جزو معدود گیاهانیست که با رازیانه رشد می کند.

     نکات ویژه

     شبد به عنوان جذب کننده زنبورها و پروانه ها شناخته شده است.

     بذور را از خزانه یا باغ و یا از شخصی که شبد پرورش می دهد تهیه نمایید. شبد به وسیله کشت بذر در اواخر بهار تا اوایل تابستان، به راحتی پرورش داده می شود. به یاد داشته باشید که شبد به خوبی نشاء نمی شود و بهترین کار این است که در جایی که رشد آن ادامه دار است، به وسیله کشت بذر پرورش یابد.

     مکانی را انتخاب نمایید که کشت چندین باره گیاه به صورت دائمی برای شما مزاحمتی ایجاد ننماید، شبد به سادگی پس از کشت اولیه با پراکندگی بذور خود را تکثیر می نماید.

    محلی از باغ را انتخاب نمایید که خشک و نورگیر باشد. شبد خاکی ضعیف با زهکشی مناسب را می پسندد. به علاوه، بهترین رشد برای برگهای پرمانند و چتر زرد رنگ گل آن، در نور مستقیم خورشید به وقوع می پیوندد.

     بذور را در شیارهای کم عمق در خاک شخم خورده بکارید. به خوبی آبیاری نمایید اما خاک را در آب غوطه ور نسازید.

     گیاهچه ها را در اندازه حدودی ۱۵ سانتیمتر(۶ اینچ) تا ۳۰ سانتیمتر (۱۲ اینچ) از هم جدا نمایید. این کار را زمانی که به ارتفاع تقریبی ۵ سانتیمتر (۲ اینچ) رسیدند، انجام دهید.

     به خوبی آبیاری نمایید. این مسئله به ویژه در آب و هوای گرم مهم است.

     به خوبی کودپاشی کنید. از مواد آلی کاملاً پوسیده شده (کمپوست، کود آلی کهنه یا چیزهایی شبیه آنها) استفاده نمایید.

     ساقه های رشد کرده گیاهان جوان را برای تولید بیشتر شاخ و برگ قطع نمایید، و با این کار از افتادن آنها در باران جلوگیری نمایید.

     اگر گیاه در برابر باد قرار دارد از قیم استفاده نمایید. اگر گیاه شبد به نظر آشفته می رسد و باد به آن فشار وارد می کند، از یک تکه چوب یا ساقه بامبو برای ساخت قیمی مناسب قرار گرفتن کنار گیاه استفاده نمایید.

     برگهای گیاه را بین 2 ماه از زمان کشت آن بچینید. زمان خنک تر روز را برای چیدن برگها انتخاب نمایید. برگها را از نزدیکی ساقه ببرید.

    سرگلها هم برای جمع آوری بذور، می توانند چندین هفته در خلال گلدهی چیده شوند. گلها را در یک کیسه کاغذی در جای خشک و خنک نگهداری کنید تا بذور برسند، سپس آنها را سر و ته آویزان نمایید تا بذور از آن خارج شوند.